Een speech om elf uur. Geen pedel. Vrijdagavond. Niet in Enschede. Weinig jasje-dasje.

Toch was het vrijdagavond 1 november weer even sociëteit zoals het vroeger was. Hoe kan dat?

Een vraag die absoluut niet speelde bij het vijftigtal VGST'ers die op de ZER00S-borrel afkwam. Een borrel speciaal georganiseerd voor de jaargroepen 2000-2009. Jaargroepen met twee zero's (of 'r1nstor') in het midden van hun naam.

Vanaf half negen stroomde de sooslocatie van de VGSU in Utrecht vol met VGST'ers uit de jaren nul. En symphatisanten. Er werd gelachen, gedronken, gebrald en aan het eind zelfs nog even gedanst.

Waren het dan de glazen met zoute stokjes? De zakken chips die werden rondgegooid? Of de witte bolletjes met frikandel waar je zelf nog saus op moest doen?

Zorgde dat voor een ouderwets soosgevoel?

Ik denk dat de reden eigenlijk veel eenvoudiger is: de mensen.

De mensen bij wie je lid werd. De mensen waarmee je je eerste commissie deed. Waarbij je in huis woonde. Waarbij je in een dispuut zat. Waarmee je discussieerde. Waarmee je ad-hoc iets geks organiseerde. Waarmee je naar amicale feestjes en borrels ging. Waarmee je bijbelstudie deed. Waarmee je cabaret maakte. Waarmee je goed kon praten. Waarmee je je leven deelde.

En misschien zelfs mensen waarmee je studeerde. ;)

Als je nu nog lid bent: geniet er van! Voor je het weet is het voorbij.