Donderdag 14 november was de tweede jaarthemalezing. Het deelonderwerp Sociaal was ditmaal aan de beurt om besproken te worden, en de spreker die avond was niemand minder dan Jan Hoogland, bijzonder hoogleraar reformatorische wijsbegeerte aan de Universiteit Twente.

De lezing ging over veiligheid, en of er een verband was tussen het steeds groter wordende veiligheidsvraagstuk en de levensbeschouwing. Ulrich Beck schreef: "Het moderne veiligheidsstreven is ontstaan sinds het verdwijnen van God uit de samenleving." Tegenwoordig is onze samenleving banger dan ooit. Dat is vreemd, want Nederland is een van de veiligste samenlevingen ter wereld. Toch is het veiligheidsvraagstuk politiek item #1.

Er is ten eerste sprake van een ingrijpend veranderde samenleving. Vroeger stond de mens veel machtelozer tegenover gevaar, nu is dat met vergrote kennnis en en technologische middelen anders. Ulrich Beck spreekt over risico's. En daarmee bedoelt hij 'maakbare' bedreigingen. Risicoinschattingen worden gemaakt op basis van kennis, en nu we steeds beter weten welke dingen we nog niet weten, wordt de angst voor mogelijke risico's groter.

Ten tweede is er sprake van een ingrijpend veranderde levensbeschouwing. Het terugtrekken van de religie uit de samenleving en de wetenschap (secularisatie) heeft tot gevolg dat mensen achter de voordeur ook minder gelovig worden. Religie wordt steeds meer een optie in plaats van een vanzelfsprekendheid. Dat is ook te merken in de woordkeus van gelovigen, er wordt rekening mee gehouden dat hun opvattingen maar door een beperkt aantal mensen gedeeld worden.

Er zijn twee soorten veiligheid: Securitas, zelf veiligheid proberen te waarborgen, en Certitudo, veiligheid vanuit God. Tegenwoordig wordt vertrouwd op technologie om veiligheidsvraagstukken op te lossen en is er eigenlijk alleen nog maar sprake van Securitas. De vraag is dan: In hoeverre is er nog vertrouwen?