Op woensdagmorgen vertrok het PVT-team in alle vroegte vanuit het schone Twentse land per trein of auto naar het hoge Noorden. Vol goede moed, een gezonde dosis energie en veel enthousiasme werden we welkom geheten bij ons vaste gastgezin in Assen, de familie Leeftink.

Direct de eerste ingeplande wedstrijd mochten we spelen, gestoken in gloednieuwe shirtjes en een uniek coachwhiteboard was het PVT-team van de VGST klaar voor de strijd. Helaas was de VGSR niet zo goed voorbereid en met maar vier aanwezige VGSR’ers hadden we de wedstrijd al gewonnen. De VGST laat een amicale pot echter niet zomaar voorbij gaan, dus versterkt met twee spelers van ons eigen team hebben we toch een mooi oefenpotje kunnen spelen.De tweede wedstrijd was tegen de titelverdediger in onze categorie: Absens Carens, die uiteindelijk de winst van het toernooi ook dit jaar op hun naam konden schrijven. Hoewel het VGST-team goed weerstand bood was er geen redden aan.

Na een rustpauze en een heerlijke maaltijd in huize Leeftink, ging de VGST de strijd vol goede moed weer aan. Een spannende wedstrijd tegen Vis Vitalis werd op een paar puntjes na verloren en leverde een paar supertrotse coaches op. De avond werd afgesloten met een gewonnen wedstrijd tegen de VGSN-TQ, waarbij de VGST geen genade toonde en de amicale tegenstand compleet wegvaagde.

Donderdag werd weer vol nieuwe energie aangevangen en na twee wedstrijden tegen scholiertjes gespeeld te hebben, die alles veel te serieus nemen, begon de wedstrijd tegen At Tempus Vitae. ATV maakte geen schijn van kans en ook dit studententeam hebben we er met gemak uitgespeeld. Dit mocht de pret niet drukken en er werd goed sfeer gemaakt, wat zijn hoogtepunt vond in een potje rugby. De dag werd afgesloten met een wedstrijd tegen de Guido de Brès, wat met onze enthousiaste fans een festijn werd. Amicaal, studentikoos en hard brallen, de sfeer zat er goed in. De scholieren wisten, hoewel ze wonnen, er niet zo goed raad mee en hun coach probeerde ook cool te doen. Tevergeefs, helaas. Amici de Graaf sr. en Douma vertrokken naar de stad voor gezelligheid en Nimrodpunten. De rest ging voor een gezellig avondje klaverjassen bij de familie Leeftink thuis.

Op vrijdag speelde de VGST al heel vroeg. Met een brak hoofd werd er een wedstrijd gespeeld tegen Gomarus Groningen waarna we weer naar huize Leeftink vertrokken om bij te komen en topfit te worden. Dat dit zijn uitwerking niet heeft gemist, bleek uit de wedstrijd tegen Menso Alting Groningen, waar de VGST-mannen een set wisten te pakken. Amice de Graaf sr. voerde nog een act op om zogenaamde Nimrodpunten te scoren en wist drie VGSN-TQ meisjes zo ver te krijgen dat ze hem niet meer los wilden laten. Het werd een hevige strijd met amice Bollemaat die beweert dat hij gesandwichd is tussen twee tienermeisjes. Dit laatste kon helaas door geen enkele getuige worden bevestigd.

Het PVT werd afgesloten met de amicale wedstrijd tegen de VGSL. Volleybaltechnisch maakte de VGSL geen schijn van kans, maar studentikoos werd alles uit de kast getrokken. Er werd lekker veel sfeer gemaakt, gebralt, gejuicht en gezongen: amicaliteit en studentikoziteit vierden hoogtij. De fiets, ons succesnummer om een mooi punt te vieren, werd zelfs op verzoek van het publiek twee maal uitgevoerd. De wedstrijd eindigde in een bralbattle. Hoewel de VGSL alle mogelijke versterking had opgetrommeld in de vorm van hun vrouwenteam, moesten ze toch het onderspit delven. De VGST eindigde op een respectabele 10^e plek, boven de meeste andere studentenverenigingen. Trots daw veur Twente bint!

Meer foto's zijn hier te vinden.