Afgelopen vrijdag 1 juni was het zover; de tweede editie van dé ouder- en reünistenactiviteit State of the Union. Vanuit alle hoeken en gaten van Nederland kwamen ouders, reünisten en VGST’ers van heden ten dage naar het huiselijke theater Concordia te Enschede.

Iets verlaat startte de avond met een sympathieke opening en een loeier van een film waarmee een zeer compleet en charmant beeld van de VGST werd gegeven. Aansluitend nam de Senaat de zaal mee achterop hun Viets. Ze wisten niet waar ze naar toe gingen samen, maar dat boeide ze ook helemaal niets. Aan het einde van hun tocht kwamen zij enkele bewoners van de Coolkast tegen die met vier akkoorden maar liefst vijfentwintig, voornamelijk christelijke liederen ten gehore brachten, waarmee werd aangetoond dat een omvangrijk deel van deze liederen heerlijk naar eenheidsworst smaken en weinig verschillen van het gemiddelde repertoire van radio 538. Al is dat iets te kort door de bocht, maar die bocht is een prima bruggetje naar het volgende onderdeel van de avond: het cabaret van de amici Bollemaat, Broenink en Haitsma. Zij gaven een amusante inkijk in de wereld die E&R heet. Nu zit ik toch met die bocht in mijn maag, want het bruggetje komt uitermate slecht uit de verf. Dat gold overigens niet voor het hoogstaande stukje muziek van amice De Haan, amica Slaa en amice Timmer. Gewapend met piano, accordeon en gouden kelen speelden zij de sterren van de hemel. Spreekwoordelijk althans. 

Tijdens de pauze was het orgel van amice Dubbink sr. zeer brutaal, en naar verluidt onaangekondigd, het podium op geschoven om samen met de amici Boersma en Heres (bekend van het duo ‘Boersma & Heres’), de amici Grootens, Van den Berg en de eigenaar van het orgel na de pauze kleinkunst op te voeren. Werkelijk alle registers werden opengezet zodat een gevarieerde en aangename cocktail van gezang, poëzie en redevoering ontstond. De eigenbenoemde concurrentie reageerde al snel in de vorm van amice Ekkelenkamp en amice Wieringa. Zij gingen een groot avontuur aan met Nyan-Kant en werden tijdens de avond geteleporteerd naar Het Diana in Twekkelerveld om vervolgens bij terugkomst en public reünistenverenigingVictorie Amicitia bekend te maken. De avond werd in stijl afgesloten door de Kroniekschrijver die met alle aanwezigen bijna vervlogen herinneringen ophaalde. Daarmee werd het een mooie en memorabele avond die werd voortgezet in sociëteit De Pijp. En de geschiedenis herhaalde zich.