Afgelopen week vond het 48e PaasVolleybalToernooi (PVT) plaats in Assen. Een team van acht enthousiaste spelers en twee nog veel enthousiastere coaches toog naar het hoge Noorden om daar de VGST te vertegenwoordigen. Vier dagen lang stonden de volleyballers te spelen, aan te moedigen en bovenal veel plezier te maken. De hoogtepunten zijn hieronder te lezen.

Zoals gebruikelijk waren de heren van het volleybalteam te gast bij de familie Leeftink. Na drie jaar het Twentse herenteam tijdens het PVT gehuisvest te hebben, was het geen probleem voor hen om dit nog eens te doen. Op woensdag was gelijk na de opening de beurt aan de VGST om het spits af te bijten. De sfeer zat er meteen al goed in.

Tegen GSR Rotterdam werd sterk gespeeld door de VGST. Met een puntverschil wat op één hand te tellen is won de middelbare school het toch van de studentenvereniging. Het tweede team van Absens Carens was de volgende tegenstander, waarvan we geen idee hadden wat we moesten verwachten. Al gauw werd duidelijk dat het tweede team van onze HBO-zuster niet zoveel kaas had gegeten van volleybal als het eerste team. Met ruime voorsprong werd deze ploeg dan ook door de VGST weggetikt. De afsluiter van de eerste dag werd gevormd door een duel tussen de GSVG en de VGST. Ondanks de mentale overmacht van de VGST op de GSVG werd de wedstrijd beslist met winst voor de amicalen uit Groningen.



Donderdag begon met een amicale pot tegen de VGSU. Het team dat voor het eerst uitkwam op het PVT wist de eerste set van de VGST te pakken. De Utrechtenaren rekenden zich al rijk met de overwinning, maar de VGST wist terug te komen door ook een set te pakken en zo tot een gelijkspel te komen. Na de lunch werd gespeeld tegen titelkandidaat en -verdediger Absens Carens, voor een goedgevulde tribune. Het tot dan toe gebruikte sporttenue werd door het inmiddels befaamde giletje-dasje vervangen. Het publiek werd vervolgens getrakteerd op diverse studentikoze acties: de fietsact bracht alle handen tegen elkaar en ook de steen-papier-schaarwissel werd erg gewaardeerd. In de laatste time-out werd het liedje van AC bovendien ruimschoots overtroffen met het brallen van een Pipi Langkous melodietje. Bij de laatste wedstrijd raakte een speler van Viaa Zwolle geblesseerd. Door een tekort aan spelers bij de tegenstander werd één van de Twentse spelverdelers gevraagd in te vallen, waardoor de VGST toch één achtste van de overwinning op kon eisen.



De vrijdag begon, dankzij het schitterende speelrooster, alweer om 09:00 uur voor het team uit Twente. Ondanks de moeheid wist de VGST een set te winnen tegen ROC Menso Alting Groningen. Laat op de dag werd het duel gespeeld waar menig amicaal naar uitkeek: VGSL tegen VGST. De VGST had al zijn supporters opgetrommeld, zowel in de vorm van andere VGST'ers als in de vorm van scholieren van het Greijdanus Enschede. De VGST bleek duidelijk te sterk voor de VGSL. In een time-out werden ook de bralkwaliteiten van de VGSL (en enkele supporters van de VGSU) getoetst, maar het Twentse verenigingslied overstemde iedereen. Bij de laatste wedstrijd, tegen Greijdanus Zwolle, werd de scholieren duidelijk gemaakt wat studentikoziteit is. De steen-papier-schaarwissel werd herhaald en ook de levende fiets werd vanwege vele verzoeken opnieuw uitgevoerd. Verbluft als de scholieren waren, lukte het ze nog maar net om de laatste set met slechts één punt verschil te winnen.



Daarmee was de laatste wedstrijd voor de VGST dit jaar een feit. In de avond werd nog vrolijk nageborreld, en op zaterdag de finales gekeken. De VGST eindigde op de elfde plaats, daarbij vier andere studentenverenigingen achter zich latend.

Voor een uitgebreider verslag van elke gespeelde wedstrijd is hier meer te lezen. Voor beeldmateriaal is er het foto-album.