Na een hele, hele korte nachtrust werden meneer de praeses en meneer de abactis door Jaargroep 2015 woensdagochtend rond 02:00 uit hun bed gelicht. Al snel werd duidelijk dat we ontvoerd werden en ’s avonds niet in ons eigen bed zouden slapen. Met ons tassen vol, senaatspak aan en keten om de hals werden we in de auto gepropt, om de A1 af te rijden in de richting van Schiphol. Na enige tijd vertoefd te hebben in de hallen van Schiphol werd ons een envelop overhandigd met daarin een ticket... naar Londen! Tot onze grote verbazing bleek ook nog eens het vaandel onopgemerkt in de tas van meneer de praeses te zijn gestopt. Deze moest dus mee. En als het even kon ook weer mee terug.

Op het vliegveld aangekomen bleek Londen nog op een treinreis van meer dan een uur te liggen. Dus rond een uurtje of 12:00 (Nederlandse tijd) waren we, topfit, in hartje Londen. Na een heerlijk ontbijtje bij de McDonalds, en een vluchtig bezoekje aan ‘Bishopsgate’, gingen we op zoek naar een slaapplek. De eerste herbergier had geen plek meer voor ons, zelfs geen stalletje, maar had nog wel plaats voor ons in een ander hostel. Daar aangekomen, rond 15:00, mochten we eindelijk slapen. Na een kort, tweede deel van onze nachtrust was het tijd om vooruit te denken: onze terugreis moest geboekt worden en onze themagroepmaatjes moesten op de hoogte worden gebracht van onze afwezigheid. Inmiddels was ook Manchester United begonnen met voetballen, dus gingen we op zoek naar een plek waar bier en voetbal was. Het viel tegen hoe moeilijk deze combinatie te vinden was, maar op een gegeven moment vonden we iets. Tot ons geluk bleek deze bar volgens de stamgasten een van de weinig overgebleven typisch Engelse pubs te zijn, dus die ervaring zijn we ook weer rijker. Hierna hebben we voor de tweede keer deze dag een menuutje naar binnen gewerkt bij de Mac, natuurlijk in het kader van het proeven van de locale keuken.

Rond middernacht gingen we opnieuw slapen, zodat we de volgende dag fris genoeg waren om optimaal te kunnen genieten van de schoonheid van Londen. Ons ontbijtje vond plaats naast één of ander financieel centrum van Londen, dus we vielen niet uit de toon met onze senaatspakken. Ons keten daarentegen bleek een aandachtstrekker te zijn en we hebben dan ook wel meer dan tien keer uitgelegd dat we ‘Olympic medalists’ zijn.

Voldaan van het ontbijt hebben we wat toeristische trekpleisters bezocht en voornamelijk foto’s gemaakt met ons vaandel. Onder andere de Tower Bridge, de Tower of London, Covent Garden, Westminster Abbey en natuurlijk de Big Ben hebben een blik mogen werpen op ons vaandel. We hebben ook nog een bezoekje gebracht aan de National Gallery om een ontmoeting te faciliteren tussen het vaandel van de VGST en ‘De Zonnebloemen’ van Van Gogh.

Al met al zijn wij én het vaandel zeer te spreken over onze trip. Onze voeten en senaatsschoenen iets minder. Als het goed is komen wij zo direct om 01:25 aan op sociëteit, zodat meneer de praeses precies te laat is voor zijn speech en meneer de abactis, als olim-hoofdsociëteitsbestuurder zijn laatste krachten niet hoeft te gebruiken om de bar te verdedigen tijdens de wissel.

Jaargroep 2015: bedankt!