Afgelopen donderdag 10 december kwamen we als VGST, samen met een aantal broeders, bij elkaar in de Immanuëlkerk voor de eerste toerustende avond van dit jaar. Dit keer was het alleen niet een lezing zoals we normaal gesproken hebben. Deze keer hielden we met elkaar een Sing-in. Onder leiding van een tienkoppige band hebben we met elkaar een tiental liederen gezongen ter ere van onze God. Van een canon in drie groepen tot opwekkingsliederen en van Sela tot Psalmen voor Nu. Tussen het zingen door was er ook tijd voor gebed, Bijbellezen en een korte overdenking.

Amice Dijksterhuis heeft met ons stil gestaan bij de lofzang van Maria. We zijn wel heel druk bezig met het maken van een sfeertje met kaarsjes, kampvuurtjes en lichtjes in de kerstboom terwijl we kerstliedjes zingen over herdertjes en het kindje in de kribbe. Wij maken het wel heel gezellig, maar er zijn genoeg mensen die in deze tijd van gezelligheid nog eenzamer zijn. Stel dat het waar is dat dit kindje God is, die is gekomen om verlossing te brengen, dan zou het kerstfeest ook voor deze mensen een feest van hoop en verwachting zijn en dan zouden wij ook andere kerstliederen zingen. We zouden meer een voorbeeld moeten nemen aan Maria. Zij zong het eerste echte kerstLIED. Een lied vol ontzag voor God, vol onbegrip dat zij, een nederig joods meisje, de moeder mocht worden van Gods Zoon. Ze zingt over haar vreugde dat de beloftes over de Koning die zou komen vervuld worden en ze zingt erover dat die Koning alles op zijn kop gaat zetten. Dit lied leert ons om vol ontzag naar die Koning uit te kijken.

Na de Sing-in bleef de band nog even doorspelen en waren er verschillende leden die nog een paar liedjes meezongen. De rest van de aanwezigen nam nog een kopje koffie of praatte nog wat na voor we naar sociëteit gingen. De broeders waren ook hier aanwezig, wat zorgde voor een erg gezellige avond.