Afgelopen dinsdag reisde dominee Slotman vanuit Zwolle naar Enschede om bij ons een toerustende lezing te houden. Aan de hand van 1 Korintiërs 3 en 4 heeft hij met ons nagedacht over het thema ‘Eenheid bewaren als christenen onderling’. Hij begon met het laten zien van twee paleizen: het paleis Schönbrunn en het paleis Pena. Hij vertelde ons dat het Schönbrunn voor hem het voorbeeld was van de vrijgemaakte kerk in zijn jeugd. De kracht ligt hem in de symmetrie, alles is hetzelfde en er is duidelijkheid: zo is het. Het straalt eenheid uit. Het paleis Pena is dan de vrijgemaakte kerk van tegenwoordig. Er zijn heel veel verschillende bouwstijlen en ideeën over hoe een deel van het gebouw eruit moet zien, maar toch is het een eenheid. Het is allemaal gebouwd op dezelfde rotspartij, hetzelfde fundament. Zoals Schönbrunn eenheid uitstraalt, zo straalt Pena verscheidenheid uit.

In 1 Korintiërs 3 liet hij zien dat het er niet om gaat dat we allemaal hetzelfde zijn en denken, het gaat om het fundament waar we op bouwen. En dat fundament moet Jezus zijn. Wel moeten we erop letten hoe we erop bouwen. We kunnen bouwen met stro en hooi wat door het vuur zal worden verteerd, maar we kunnen ook bouwen met goud. Het vuur zal uiteindelijk laten zien waar we mee hebben gebouwd. Maar ook als we met stro hebben gebouwd zullen we worden gered door ons fundament. Dit betekent niet dat we maar wat moeten doen en net zo goed met stro kunnen bouwen. We moeten wel voor goud gaan! Het gaat erom dat het niet aan ons is om te oordelen of het goud is of stro, dat blijkt vanzelf. Christen zijn is leren leven met uitstel: het blijkt later hoe het zit. Jezus is ons fundament en wij doen allemaal ons best om met goud daarop te bouwen, maar uiteindelijk is het niet ons bouwwerk (onze daden, intenties en inzichten) dat ons redt, maar ons fundament. In 1 Korintiërs 4 liet hij ons zien dat ons oordeel over onszelf en het oordeel van anderen over onszelf er niet toe doet. Alleen het oordeel van God doet ertoe. We mogen wel onze eigen mening vormen en daarvoor staan, maar we kunnen niet zeggen dat wat wij zeggen goud is. We krijgen hier een lesje bescheidenheid van Paulus: houd nou op met oordelen over elkaar, verdraag elkaar en wacht de tijd maar gewoon af. God zal vanzelf aan het licht brengen wat stro is en wat goud is.