Afgelopen donderdagmiddag werden drie leden van de senaat en een lid van de NovCie, de commissie die verantwoordelijk was voor het novitiaat, ontvoerd door de nieuwe jaargroep naar Terschelling. Op deze manier lieten ze aan de hele vereniging weten dat ze lid wilden worden. De vier ontvoerden werden meegenomen in een busje, nadat ze zichzelf op hun allerbest hadden aangekleed, in senaatspak natuurlijk. Het busje reed richting het noorden, maar meneer de fiscus was echter zijn jas vergeten. Gelukkig reed het busje vlak langs zijn ouderlijk huis. Na een kort overleg konden we terecht bij zijn ouders, waar we ook direct werden voorzien van de nodige frikandellen en kroketten zodat we met een volle maag de reis weer konden vervolgen. Er waren vier tickets voor de boot naar Terschelling geregeld. De laatste boot wel te verstaan. De bedoeling was dat er verschillende opdrachten werden uitgevoerd op het Waddeneiland, waarna we de eerste boot terug zouden kunnen nemen, die om 7 uur ’s ochtends vertrok. Op deze manier waren we ook nog op tijd terug voor de jaarvergadering vrijdagavond, die natuurlijk niet zou kunnen beginnen zonder de senaat.

De opdrachten die op het eiland moesten worden gedaan waren verschillende foto- en filmopdrachten. Zo heeft meneer de praeses op de boot een veiligheidsinstructie gegeven, zodat alle passagiers wisten waar de nooduitgangen zich bevonden. Op het eiland was het belangrijkste het vinden van een slaapplek. Op de boot kwamen wij erachter dat de zeevaartschool op Terschelling ook een studentenvereniging kent, de Willem Barentsz Zeevaartschoolvereniging. Ons eerste instinct was dan ook om contact op te nemen met onze medestudenten op het eiland. Contact zoeken via de mail, Facebook en telefonisch lukte niet, waarna we maar besloten de verschillende kroegjes die het eiland rijk is langs te lopen. Uiteindelijk vonden we een barman die zelf lid was en die ons de tip gaf om naar de campus te lopen en daar opzoek te gaan naar medestudenten waar we misschien wel konden slapen. Om half elf liepen wij de campus op, waar we snel twee studenten aanschoten die buiten stonden. Deze zeiden dat er misschien wel een kamer leegstond, maar zeker wisten ze het niet. We moesten maar gewoon de deurklink proberen en als de deur openging dan mochten we daar prima slapen. Gelukkig was de deur gewoon open, dus de slaapplek was gevonden. Omdat het donderdagavond was gingen wij opzoek naar een alternatief voor sociëteit op Terschelling en belanden we in een fantastisch speciaalbiercafé. Om 12 uur stuurde meneer de praeses de gebruikelijke speech door, zodat men in Enschede gewoon mee kon genieten van ons mooie avontuur.

De volgende ochtend misten we de boot en pakten we een boot later, al dan niet met opzet. Het uitslapen was in ieder geval wel even fijn. Op de boot terug deden we, geheel volgens opdracht, een ochtendgymnastiek door met hele boot ‘van voor naar achter’ te zingen. Weer terug op het vaste land besloten meneer de praeses en fiscus te gaan liften naar Enschede en ging de rest met de trein, zodat ze zeker op tijd zouden zijn voor de jaarvergadering. Meneer de praeses en fiscus hadden echter zoveel mazzel met het liften dat ze zelfs eerder dan de trein aankwamen in Enschede. Omdat de voltallige senaat daarom op tijd in Enschede was voor de jaarvergadering kon deze gewoon doorgaan en is jaargroep 2016 dan ook lid gemaakt deze vergadering. Naast de ontvoering heeft jaargroep 2016 donderdagnacht ook verschillende acties neergezet, met onder andere een eendennest in het huis van meneer de abactis en een eendenvijver in de Kelderder, zodat er geen twijfel over kan bestaan dat ze lid wilden worden van de VGST.

Jaargroep 2016: bedankt voor het mooie avontuur en de creatieve actie!