Afgelopen weekend was het grootste en misschien wel het meest spraakmakende evenement van het lustrum: de internationale Live-it (European Student Evangelism Conference). 1700 studenten uit zo’n veertig verschillende landen kwamen samen in Aschaffenburg (bij Frankfurt). Het plaatselijke scholencomplex was voor het paasweekend omgetoverd tot conferentiecentrum en alle relevante geloofskwesties kwamen ter sprake.

Michael Ramsden was de inspirerende hoofdspreker die ons door het boek Jona leidde. Hij noemt bijvoorbeeld de slachtoffercultuur die zo typisch is: alsof men zijn waardigheid haalt uit hoeveel onrecht hem is aangedaan. Het is lastig om een ander te vergeven, en dat is precies wat Jona niet wil: vergeving voor Ninevé! Die Assyriërs zouden zich bovendien tegen zijn volk Israël gaan keren. In de boot waarmee Jona probeert te vluchten voor God, vraagt God hem tijdens de storm door de matrozen naar zijn identiteit en waar zijn loyaliteit ligt. De matrozen bidden en roeien, maar Jona bidt niet. Hij weet niet wat hij moet bidden of hoe hij het moet zeggen.
Zat Jona drie dagen en drie nachten in een grote vis en overleefde hij het? Er zijn twee bekende bezwaren tegen het geloof in God: (1) Ik kan niet geloven in een boek met wonderen. (2) Ik geloof alleen als ik een wonder krijg. Zelfs als Lazarus opstaat uit de dood, geloven ze niet: ze twijfelen niet aan het wonder maar willen Jezus uit de weg ruimen.
Ook worstelen mensen met al het geweld in het Oude Testament. Door simpelweg te lezen, ontdek je in beide Testamenten de thema’s van ongehoorzaamheid, oordeel en genade. Zo is de genade voor de enorme, berouw tonende stad Ninevé de grootste redding in het Oude Testament.
Het woord “omvergeworpen”, wat er met Ninevé zou gebeuren, komt in de Bijbel voor met twee betekenissen: wat er met Sodom en Gomorra was gebeurd en een omkering zoals een vloek die naar een zegen omgekeerd wordt.
Dit en meer verpakte Michael in vier boeiende lezingen, gevuld met humor en aangrijpende anekdotes.

Bij de tracks stonden allerlei methoden van evangelisatie centraal: het Veritas-forum, het Marcus-drama, Apologetiek en het stellen van goede vragen, de Mission week (waarover plannen zijn om in Enschede te organiseren), hoe met Moslims te praten, hoe te evangeliseren door je passie en nog vele andere.
Op zondag waren vele seminars waaronder: over de betrouwbaarheid van de Schrift, seksualiteit, geloofstwijfel, lijden, het evangelie in verschillende culturen, vluchtelingen, identiteit en het horen van de stem van God.

De sfeer op de conferentie was ontzettend gaaf. Het was heel makkelijk om met christelijke studenten uit allerlei landen te praten. We hebben mogen genieten van de eenheid met onze broeders en zusters van over de hele wereld. Naast het officiële programma was er tijd genoeg om te sporten, de historische stad Aschaffenburg te bekijken of met mensen te kletsen onder het genot van een echte duitse “waffel”. Bovendien hadden we geen last van heimwee omdat we het vaandel bij ons hadden!

Opmerkelijk is hoe IFES bezig is in het buitenland. Nederland en Duitsland waren op de conferentie goed vertegenwoordigd, maar in vele landen is dat niet zo vanzelfsprekend. In landen als Albanië en Kosovo ben je christen of moslim, maar mag je om de goede vrede te bewaren eigenlijk niet over het evangelie spreken. Ben je bekeerd van moslim naar christen, dan kun je het je familie niet laten weten. In Noorwegen en Zweden zijn mensen in naam Christen, maar in praktijk stelt het niet veel voor en staan ze ook slecht open voor gesprek. In veel Oost-Europese landen wordt het protestantisme gezien als een sekte. Iemand had ouders in Egypte waar aanslagen op christenen aan de orde van de dag zijn zonder dat de overheid daders aanwijst of berecht. In Nederland hebben we het maar goed, daar hebben we alleen gebrek aan moed om te evangeliseren.

Per touringcar, auto of trein reisden we toegerust en verrijkt weer terug naar Enschede.

Meer foto's vindt u hier.