De tweejaarlijkse traditie die de VGST al een groot aantal jaren in stand houdt, heeft ook dit jaar zijn plek gekregen op de VGST agenda. Afgelopen zaterdag 24 november konden leden, reünisten en ouders terecht op het Greijdanus in Enschede. Niet echt revolutionair, het is er altijd geweest en het moest ook dit jaar weer plaatsvinden. Daarentegen de planning van het congres, twee workshops en een lezing waren dan wel onorigineel maar een sing-in is iets wat afgelopen jaar is toegevoegd. Dit was een mooie afsluiting van een mooie dag, maar laat ik bij het begin beginnen.

Om half 12 was de inloop, en kon iedereen zich inschrijven voor twee rondes van zes verschillende workshops. De workshops gingen over uiteenlopende onderwerpen, en zelf heb ik er helaas maar één bij kunnen wonen. Zo waren er de workshops: Groene revolutie, Homo Faber en Dictatorschap 101, maar ook een workshop over het basisinkomen, wat misschien in het verschiet ligt als robots onze banen overnemen. Als ProCo (inhoudelijke commissie) waren we ontzettend enthousiast over de verschillende workshops en was het erg fijn dat de sprekers er tijd voor vrij wilden maken.

Tussen de workshops door werd er pauze gehouden, ontzettend lekker geluncht en er was zelfs cabaret! De door de CoCoHu (huishoudelijke commissie) voorbereide lunch was erg lekker. Ook was het fijn om te zien dat er vele handen waren die hielpen klaarzetten, bereiden en opruimen. De lunch liep over in het cabaret welke geopend werd door de senaat, waarna de eerstejaars het overnamen en Amice Schutte sr. het cabaret afsloot. Het cabaret was erg leuk, en alles werd vastgelegd op de gevoelige plaat van de Amici André en Fennema.

Na een tweede workshopronde was het tijd voor de lezing van Rikko Voorberg, deze sprak over de mate van aantrekkingskracht die het christelijk geloof bezit. Tijdens zijn studie in Kampen zo vertelde hij, heeft hij zich bezig gehouden met verschillende vragen, en hierbij benoemde hij verschillende citaten die hem verder hielpen. Een mooi citaat om in dit verslag te benoemen is de volgende: 'Hoop heeft twee dochters: woede en moed. Woede om hoe de dingen gaan, moed om de dingen beter te maken dan ze zijn.' (Augustinus) De hoop waarnaar Augustinus refereert is de hoop dat de wereld die nog niet is, beter zal zijn dan de wereld die was. Uit deze hoop vloeit frustratie voort. Maar, zo vertelde Rikko, deze frustratie is goed te gebruiken. Het mag dan misschien zo zijn dat het verstandig is om tot tien te tellen, maar hierbij is niks gezegd over de staat waarin je dan verkeert. Wanneer het namelijk gaat over het onrecht, en het duister waaraan wij allemaal onderhevig zijn, kan het zo zijn dat de staat waarin je verkeert na 10 nog woedender is dan voorheen. Vervolgens moet de moed gevonden worden om met deze woede aan de gang te gaan. Hierbij noemde hij enkele voorbeelden.

Hierna was het tijd voor het avondeten, waarna de dag afgesloten werd met een sing-in. Het was een ontzettend mooie dag, en ik ben blij dat ik een bijdrage heb mogen leveren. Als ProCo wil ik hierbij de gelegenheid nemen om iedereen die aan deze dag heeft meegeholpen, te bedanken. Hierbij denk ik met name aan de CoCoHu welke veel werk verzet heeft om deze dag goed te doen verlopen!