Op de startavond kwam broeder Catharinus van den Berg langs om met ons het verenigingsjaar te beginnen. Daar vertelde hij uitvoerig en vol enthousiasme over het Jongerenklooster in Diepenveen waar hij al een tijdje actief is. De conclusie die avond was dat de ervaring van het klooster niet te omschrijven is en dat je het aan den lijve moet ondervinden. Dat hebben we dus afgelopen weekend maar gedaan, en wel met succes.



Een mooie groep van 9 (oud-)VGST’ers vormden afgelopen weekend het kloostergezelschap. Na een hartelijk ontvangst met een bakje koffie aan het begin van de avond werden we uitvoerig rondgeleid door het klooster. Al gauw bleek dat abdij Nieuw Sion een plek is waar God en rust centraal staan. Om tien voor tien luidden de klokken, wat betekent dat het tijd was voor het nachtgebed. In de kapel verzamelde iedereen zich om te zingen, te bidden en om stil te zijn voor het aangezicht van God. Vast onderdeel bij deze gebeden zijn de zeven minuten van stilte waarbij persoonlijk gebed centraal staat. De avond werd afgesloten met een IPA gebrouwen in het klooster zelf.

De volgende dag luidden om tien voor acht de klokken weer: tijd voor het ochtendgebed. Om acht uur herhaalde zich min of meer hetzelfde stramien als de avond daarvoor. Na het ontbijt kregen we een bijbeltekst mee waar we de berceau, een soort kloostergang van beuken in de kloostertuin, ingestuurd werden om deze te overdenken. Na de nabespreking luidden de klokken weer: tien voor twaalf, tijd voor het middaggebed. Na het middaggebed en de lunch was het tijd voor de tweede helft van ora et labora: er mocht geklust worden.


We hebben met z’n allen door middel van nietjes uit de vloeren verwijderen bij mogen dragen aan de renovatie van het klooster. Aan het einde van de middag mochten we kennismaken met de bewoners van het Jongerenklooster. Tijdens het voorbereiden van de maaltijd luidden de klokken weer: tien voor zes, tijd voor het avondgebed. Daarna mochten we gezellig met de kloosterlingen eten en ontspannen. De tweede helft van de avond mochten we als groep nader tot elkaar komen en elkaar beter leren kennen door onszelf te omschrijven aan de hand van een eerder gekozen steen. De avond eindigde wederom met het nachtgebed en een IPA.

Op zondag, de laatste dag dat we in het klooster waren, luidden de klokken weer vroeg. Klokslag acht uur ving het ochtendgebed weer aan. Na het ontbijt hebben we samen met Catharinus en enkele jongeren van het Jongerenklooster een mooie bijbelstudie mogen houden over Elia en Elisa. Het middaggebed was onvergetelijk, niet in de laatste plaats omdat de pij van een van de jongeren op een gegeven moment in lichterlaaie stond door een kaars. Er vielen gelukkig geen gewonden en de rust was gauw weer wedergekeerd. Na nog geluncht te hebben was het voor ons weer tijd om huiswaarts te keren.

Al met al kijken we terug op een prachtig weekend waarbij we als groep hebben mogen proeven van het kloosterleven in het Jongerenklooster. We zijn dichter tot elkaar en tot God gekomen en daar zijn we meer dan dankbaar voor!