Afgelopen nacht stond rond een uur of vier een grote groep foeten in de Petteflet. Meneer de abactis en amice Lassche jr. werden snel uit bed gehaald en onder toezicht van de foeten konden ze nog snel enige kleren aantrekken. De beide VGST’ers werden door de foetenschare naar een auto geleid en nadat amice Lassche jr. een smerige theedoek van de Petteflet om zijn hoofd was gebonden en amice Lassche sr. zijn bril had ingeleverd kon de ontvoering officieel beginnen.

Helaas bleek het – zelfs na onophoudelijk aandringen van de ontvoerde amici - onmogelijk nog even langs de Mac te rijden en na een uur rijden met af en toe wat extra rondjes over rotondes was het einde van de tocht, voor zover mogelijk, in zicht. De auto werd gekeerd, even achteruit de sloot in gedrukt en door vier man er weer uitgedrukt en de amici werden met wat oude dropjes en een klein flesje water achtergelaten tussen donkere en verlaten maïsvelden in Duitsland.

Gelukkig had amice Lassche jr. een telefoon met mogelijkheden en was amice Meints spoedig op pad gestuurd om de ontvoerden met een auto op te halen. Ondertussen werd ook duidelijk dat de amici Hindriks en Grootens ontvoerd waren naar Barneveld en daar in een kippenpak achterlaten waren. Na zo’n drie kwartier gelopen te hebben in een oneindig zwarte wereld konden meneer de abactis en amice Lassche jr. instappen in de auto met amice Meints. De huisnestor van de Petteflet, amice Pranger jr., had ondertussen nog even laten weten dat hij wakker geworden was van een kraaiende haan. Na enige tijd was de auto weer terug in Enschede en werd de woonkamer van de Petteflet betreden.

De foeten hadden het niet gelaten bij twee ontvoeringen. Vol verbazing bekeken de Pettefletbewoners hun woonkamer, deze lag namelijk vol met twintig kilo stro, honderd eieren en zeven kippen, waaronder een onbekende hoeveelheid hanen. Er werd bedacht dat best tot de volgende dag gewacht kon worden met opruimen, tot iedereen net in bed lag en de haan wel erg veel lawaai begon te maken. De haan werd zorgvuldig opgesloten in de Kelderder en er kon toch nog wat slaap gepakt worden.

Ruim vier uur nadat de abactis en amice Lassche jr. terug waren van de ontvoering ging de deurbel. Het bleken de foeten te zijn die de beide amici ontvoerd hadden. Door autopech net over de grens kwamen ze pas ver na de ochtendgloren terug in Enschede, zonder auto.

Nu de bewoners van de Petteflet toch wakker waren, kon eens goed naar de woonkamer gekeken worden. De kippen bleken inmiddels ontsnapt te zijn uit het hok en te genieten van alles wat er in de woonkamer te vinden was. De kippen vonden het prachtig, die kabels van de tv, die jaarverslagen, die computer, die stukjes asbest en die Xbox. Met de handigheid van een amice uit Barneveld met voorliefde voor een bepaalde supermarkt werden de kippen – na vele rondjes door het huis gerend te hebben – in een doos verzameld. Een tijdje later waren de kippen veilig afgeleverd bij een kinderboerderij. Na zakken stro en kapotte eieren uit het huis gedragen te hebben was het huis met hulp van enkele amicae amicique weer snel ‘opgeruimd’.

Nu vergeet ik nog één ding: jaargroep 2012 heeft namelijk nog meer achtergelaten. Een spandoek voor het raam en een grote puzzel op het dak toonden de tekst: ‘Jaargroep 2012 wil lid van worden de VGST’.

Jaargroep 2012, een jaargroep waar de VGST trots op kan zijn.