Afgelopen weekend was een ontzettend leuk weekend, een weekend om niet te vergeten. De VGST is afgelopen vrijdag namelijk met 24 leden naar Wageningen afgereisd om daar de amicale banden met de VGSW te versterken. De meesten gingen met de trein naar Arnhem en van daaruit met de bus verder naar Wageningen. Daar aangekomen gingen we opzoek naar een snackbar om onze honger te stillen. Drie keer is scheepsrecht en dat gold ook hier weer. De derde snackbar, namelijk ‘Passantje’, was groot genoeg om met z’n allen te eten.

Vanaf Passantje zijn we gaan lopen naar de kerk, ‘De Wagenburcht’. Hier aangekomen werden we verwelkomd door de VGSW met een kopje koffie of thee en een lekker plakje cake. Nadat we met elkaar kennis gemaakt hadden, gingen we luisteren naar een lezing van Simone Kennedy, een fractievoorzitter van de ChristenUnie in Amersfoort. Dit was een interessante lezing over hoe er zuiver wordt gesproken in de politiek en hoe het er daar verder aan toe gaat. Na de pauze waarin weer koffie en thee genuttigd werd, was er nog tijd voor vragen. Serieuze en minder serieuze vragen werden over en weer gesteld. Al met al was het een leuke en leerzame lezing.

Voor die avond was er een feest georganiseerd door de VGSW, het was een ontzettend leuk feest op een mooie locatie. De gesneuvelde glazen zorgden voor een zeer gladde en plakkerige vloer, wat ervoor zorgde dat het dansen een grote uitdaging werd. Het feest duurde tot een uur of vijf waarna er nog gefrituurd werd bij onder andere het VGSW-huis Brammetje.

De zaterdagochtend was heerlijk rustig. Pas rond kwart over 12/half 1 gingen we weer naar de kerk om daar te brunchen. Toen we daar eenmaal zaten en iedereen lekker aan het eten was, kwamen er ongeveer zes mensen binnen. Dat zij te laat waren werd niet getolereerd en zij mochten voor straf gaan speechen.

Na het eten gingen we richting de stad om daar te kijken naar de intocht van Sinterklaas. Het kind-zijn ging bij een aantal amicalen weer helemaal herleven. Met de Sint op de foto, wortels kopen en geven aan het paard en de Sint een hand geven was weer helemaal bijzonder. Na het eten van de gekregen pepernoten liepen we naar ‘Naakte Gerrit’ (een standbeeld) om daar een spel te doen met z’n allen. Verkleed met vlaggetjes als baard of mijter renden de amicalen door de straten met een chocoladeletter in de hand. Het ging er hard aan toe om deze ‘stoomboten’ (drie aan elkaar gebonden amicalen is één stoomboot) te laten kapzijsen en de buit mee te nemen. Tevens waren de straten erg vol door de vele kinderen, ouders, pieten en fanfare’s voor sinterklaas, wat het spel nog moeilijker en leuker maakte.

Na dit spel gingen we weer met z’n allen naar de kerk toe, waar je tot een uur of zeven kon doen wat je wou. Toen het kwart over zeven was gingen we in een stoet naar Happietaria. Het was er mooi ingericht en lekker warm. We hadden genoeg tijd om onze amicalen te leren kennen en het was erg gezellig aan onze tafel. Rondkijkend bij de andere tafels leek het er daar ook gezellig uit te zien. Rond een uur of elf ging de stoet weer terug naar de kerk. Hier werd weer ‘geweerwolfd’ en er werd een film gekeken. Deze avond was korter dan de vorige, maar het was er niet minder gezellig om.

De dienst op zondagochtend werd goed bezocht, en de meesten bleven na de dienst hangen om daar spelletjes te gaan doen en te gaan eten. Tijdens het eten waren er een aantal prealabels over en weer over zinnige en onzinnige punten van de orde. Ook werd er met enkele etenswaren gegooid, zoals plakjes kaas, bakje boter, brood en bananen. Amice Timmer werd een aantal keer weggestuurd en mocht een speech gaan houden over het onderwerp ‘Ik gooi niet met bananen, want ...’. Na de maaltijd gingen we onze verenigingslied brallen. De VGSW bralde aardig, maar de VGST bralde er mooi over heen.

De zondagmiddag was een relaxmiddag. Er werd gezongen in de kerk, gevoetbald op straat en gewandeld in het prachtige bos op de Wageningse berg. Na de middagdienst ging iedereen weer naar zijn logeeradres toe. De meeste VGST-ers zijn gebleven tot na het eten om vervolgens met de trein of auto terug naar Enschede te gaan.

Dit weekend was kortom een ontzettend leuk, gezellig, mooi, bandenversterkend (en een beetje vermoeiend) amicaalweekend! Amicalen die er niet waren hebben echt wat gemist! Wij hebben er in elk geval van genoten! Bedankt VGSW!