Vereniging van Gereformeerde Studenten in Twente

sinds 1983

VGST

Kronieken – Opengaan

Intermezzo 2008-2012: Opengaan

Een paar decennia geleden was het nog heel belangrijk dat er enkel gereformeerd-vrijgemaakten lid mochten worden van een gereformeerd-vrijgemaakte vereniging. Elke vereniging had deze eis stevig in de statuten verankerd. Bij sommige verenigingen was dit zelfs zo sterk verankerd dat er een artikel was opgenomen dat die eis nooit mocht verdwijnen en dat de grondslag van de vereniging altijd de 3 Formulieren zouden zijn. De VGSL en de VGSU hebben zichzelf bijvoorbeeld opnieuw opgericht, om open te kunnen gaan. De VGSD had 100% instemming van de vereniging nodig voor een statutenwijziging. De paar leden die principieel niet achter de wijziging stonden werden geroyeerd en werden na de wijziging weer lid van de vereniging.

Bij de VGST was dit soort ingrepen niet nodig. Een simpele twee-derde meerderheid is voldoende om de statuten te wijzigen. Toch bleef de vereniging zich lang houden aan de kerkeis.

In de eerste plaats kwam dat door het gastlidmaatschap. Niet-vrijgemaakten konden gastlid worden waarmee ze alle lidmaatschapsrechten kregen behalve stemrecht en verkiesbaar worden als senator. Het verschil tussen lid en gastlid was zo klein dat het weinig uitmaakte. In de tweede plaats stond men simpelweg kritisch tegenover het opengaan omdat we onze identiteit moeten bewaren. Er moet ergens een grens liggen voor wie we toelaten als lid.

Ten tijde van senaat De Jong wordt er uiteindelijk een profiel gevormd en worden de lidmaatschapseisen verruimd. Hiermee is de kerkeis eindelijk afgeschaft en komt een einde aan de periode van identiteitscrisis. De discussie over de lidmaatschapseisen zal echter nog opnieuw oplaaien in 2012, wanneer iemand lid wil worden die niet aan de lidmaatschapseisen voldoet. Er wordt voor die persoon een compromis gezocht: hij krijgt als ‘begunstiger’ de rechten als ‘gastlid’ en wordt zo geïnstalleerd. Weer een aantal jaren later, in 2015, worden de lidmaatschapseisen nog verder verruimd om meer plaats te maken voor de ‘twijfelende’ christen.



Senaat Prins 2008-2009

De ploeg moet plaatsmaken voor de scherpe schelp. Amice Prins wordt gekroond als praeses, amice Middag sr. verdedigt tot diep in de nacht beleid, amice De Jonge praat kromme begrotingen recht en amice Kievit jr. stuurt bevlogen commissies aan. Senaat Prins komt in jacquet harmonie en balans brengen in een ontaarde vereniging.

Het jaarthema is ‘Quo vadis?’ wat beantwoord zou kunnen worden met drukvermindering en promotie, maar ook met Parijs of Leiden.
Amicaal weekend GSVG, VGSL ‘Franciscus Gomarus’ en VeGeTiSt
Omdat er op voorgaande Dies Natalis van de GSVG niet gespeecht kon worden door de VGST biedt Groningen uit schuldgevoel een amicaal weekend aan. De VGSL ‘Franciscus Gomarus’ en de VeGeTiSt worden tevens uitgenodigd. De laatste komt zonder opgaaf van redenen niet opdagen, maar de VGST vermaakt zich op dit weekend prima met de aanwezige Gomarianen. De Groningers doen vooral hun eigen ding en schreeuwen en drinken wat naar elkaar. Een romance tussen de VGST en VGSL ‘Franciscus Gomarus’ begint te bloeien.

Daarnaast heeft de VGST thuis een amicaal weekend met Rotterdam. Vooroordelen worden bevestigd, maar het weekend blijft gezellig. Na het amicale feest op vrijdag blijkt dat de plaatselijke shoarmaboer de Rotterdamse delicatesse ‘Kapsalon’ serveert, tot groot genoegen van de aanwezige gasten. Er wordt gezwommen, geklommen, gevoetbald en gebowld, maar bovenal genoten. Het weekend eindigt met een spetterende kleinkunstavond waarvoor iedereen zich op het laatste moment heeft aangemeld.

James Bond
Bij het uitkomen van de jongste James Bond ‘Quantum of Solace’ tijgt het vooraanstaande mannendispuut de Sjonnies in smoking naar de bioscoop om daar met een beugelfles en met vrouwen als attribuut te genieten van de avonturen van een geheim agent die beter bekend is als ‘007’.

Nieuwe sociëteit
Als sociëteitslocatie de Boemel een nieuwe eigenaar krijgt, schieten de prijzen ineens omhoog. Senaat Prins reageert snel en adequaat en de VGST verkiest een groot café De Pijp boven een warm en klein Chez Ria. Tevens wordt de traditie van het shoarma halen tijdens de sociëteit nieuw leven ingeblazen.

Oignon Petit Anvers
Met het van de agenda verdwijnen van het februariweekend besluit de kloeke kast De Petteflet een alternatief weekend te organiseren in, het met OV te bereiken, Antwerpen. Er werd door middel van vele Belgische bieren kennisgemaakt met de lokale cultuur en men kon zich een weekend lang vergapen aan prachtige gebouwen en gevulde musea. Als klap op de vuurpijl was er een VGSL-reünist aanwezig in de, op zondag bezochte, internationale kerk.

Dispuut Amélie
Dit jaar werd er door sjaarsvrouwen het cultuurdispuut ‘Amélie’ opgericht. De dames trapten af met een borrel en een heuse ballonnenwedstrijd die werd gewonnen door een tweetal amici waarvan het kaartje vanuit – hoe kan het ook anders – Leiden werd teruggestuurd. Het verse damesdispuut rook onraad, maar kon niets bewijzen en reikte de prijs – een etentje op het Lelietheater – uit. Uiteindelijk aten de twee amici, op een verder verlaten Lelietheater, zelfbereide pizza in een ‘e-tentje’.

Vrouwen- en mannenweekend
Om de zoveel tijd vinden vrouwen het nodig zich af te zonderen om een weekend lang chocola te eten in huisjes op bungalowparken. Ook dit jaar greep het mannendispuut De Sjonnies kordaat in door tegelijk op Herinckhove een mannenweekend te organiseren met mannenfilms, scheten en blikbier.

Amicaal Feest VGSL ‘Franciscus Gomarus’
Een kleine veertig VGST’ers toog met drie huurbusjes, diverse treinen en de duim naar Sleutelstad Leiden om aldaar het amicale feest van de VGSL ‘Franciscus Gomarus’ te domineren. Dat de stad tweehonderd kilometer van Enschede ligt en het een doordeweekse dag was, leek de in de meerderheid zijnde VGST’ers niet te deren. Ze vermaakten zich prima tot in de vroege uurtjes en heel amicaal Nederland was stomverbaasd dat er meer VGST’ers op het feest waren dan VGSL’ers.

Studentikoze donderdag
De kast Bentrot organiseert een studentikoze donderdag. VGST’ers proberen in zoveel mogelijk lifts een afstand van een kilometer te overbruggen, een pannenkoek te bakken die zo werpbaar mogelijk is, een zo origineel mogelijke slagzin te tweeten, een biertje te openen met zo weinig mogelijk tandenstokers (het kan met zes) en met een bootje een teamvaandel te bevestigen aan het Torentje van Drienerlo op de Campus. De spektakeldag eindigt wanneer de deelnemers brallend koffiepoeder van het carillon afgooien teneinde schrikbarend hoge vlammen te verwekken.


Senaat Heres 2009-2010

Onder leiding van domineeszoon amice Heres gaat de VGST een bewogen jaar in. Amice Heres, een praeses met de curieuze bumalijfspreuk “Rust, reinheid, regelmaat”, wordt bijgestaan door amice Bollemaat, die als waar abactis zijn collega's in den lande het scherpe puntje van zijn pen laat voelen. De financiën worden waargenomen door de genuanceerde meneer de fiscus, amice Westerik, en als assessor dient wederom een vrouw de vereniging, amica Dral. Senaat Heres heeft als senaatsspreuk “Aliquid ad fenum ac furcam” en het doel van de senaat is om te oogsten, te genieten van de crème de la crème van het studentenleven zoals enkel de VGST het weet aan te bieden.

Op initiatief van Senaat Heres veranderen de bijbelstudies van opzet. In plaats van de standaard VGST-bijbelstudie kunnen leden ook bij een focusgroep, een bijbelstudiegroep die speciaal gericht is op het praktisch christen zijn, geloofstwijfel of meer de focus legt op het studeren in de Bijbel.

Rammen
Niet alleen tijdens het novitiaat werd dit jaar geramd maar ook vlak erna, op 8 november. Normaliter haat de VGSL het als er geramd wordt buiten het novitiaat, maar ja, ze hadden een na-novitiaat en ze hadden even niet in de gaten dat ze dus geramd konden worden. De SoRamCo en de senaat bezochten de VGSL om eerst het Vaandel te brassen en toen dat niet lukte een senator te ontvoeren. Helaas leidde de actie alleen tot verschrikte Leidenaren, maar de amicale banden werden wel aangehaald en de VGSL kwam erachter dat rammen buiten het novitiaat helemaal niet zo eng is.

Erelid
Het heeft vele jaren geduurd voordat het zover mocht komen, maar eindelijk is het zover: een vierde erelid! Amice Kant sr., jaargroep 1999, die nu al geruime tijd nestor van de VGST is en al meer dan tien jaar studeert, is nog altijd actief in commissies en bij het dispuut Phi. Hij is altijd bereid om nuttige dingen te zeggen op AV's en om ook nog voor eerstejaars die een decennium jonger zijn dan hij tijd vrij te maken. Daarom wordt hij vrijwel unaniem verkozen tot erelid van de VGST. Het erelidmaatschap zal ingaan zodra hij zijn afscheidsbrief inlevert en lid-af wordt.

Kindje
Met een 2,8 cm lange wijsvinger, een grote teennagel van 0,1 cm 2 en een onderarmvolume van 63,7 cm3 werd vlak voor het novitiaat van 2009 een klein meisje geboren bij de twee VGST'ers amica en amice Boersma. Het is een kindje dat nog veel van zich zal laten horen. Pa Boersma is zo trots op de kleine dat hij haar meeneemt naar werkelijk alles dat iets met de VGST te maken heeft. Niet alleen gaat ze mee naar alle weekenden, ze wordt zelfs bij ramacties door het raam getild en meegenomen op het liftuitje naar Berlijn. Alhoewel het vaker voorkomt dat VGST'ers kinderen krijgen, doorgaans een reden om lid-af te worden, zitten we nu in de situatie dat de vereniging met haar 27 jaren opvoedtaken waar gaat nemen: een heel nieuw aspect voor de vereniging.

Disputen
Met de disputen lijkt het dit jaar minder goed te gaan. Ethics Ltd. viert dit jaar het vierde lustrum met een boeiende en geslaagde lezing, maar telt aan het eind van het jaar slechts vier leden. Bij Cauvin is de situatie iets minder schrijnend en bij Phi, dat als enige dispuut nog voldoende leden heeft, is de motivatie tanende. Het is onduidelijk of het nu ligt aan de onwil van VGST'ers om zich intellectueel in te zetten of het imago dat de disputen hebben als eliteclubje; feit is dat de intellectuele verschrompeling van de VGST ook de disputen treft.

MTB van '63
Gelukkig is het niet enkel kommer en kwel in de vereniging. Omdat de maandenlange sneeuw doet denken aan vroeger organiseert het sociëteitsbestuur in zware en barre omstandigheden de MTB van '63, “it giet oan!”. Twaalf deelnemers moeten in slechts enkele uren elf verschillende consumpties verorberen om een felbegeerde medaille te ontvangen. Een half uur voor de eindstreep komt amice Boersma nog even binnenstappen om, aangemoedigd door vrouw en dochter, iedereen in te halen en er met de prijs vandoor te gaan. Hij had beloofd op tijd weer thuis te zijn en bij de overwinningsspeech weet hij nog net de woorden Berenburg, Jägermeister en snert te stamelen, om vervolgens nog even tegen de muur te klateren en maar snel huiswaarts te keren.

Dies Natalis
De dies natalis draagt als thema “Flames of Passion” en wordt gevierd op een sfeervolle locatie in het Twentse land. De DiesCie had vooral geïnvesteerd in een goede dj en er wordt dan ook overtuigend gedanst en gefeest door de aanwezigen, iets dat ruim tien jaar geleden nog ondenkbaar was. In een speech tegen Nijmegen wordt verwezen naar de rol van zusterverenigingen als vrouwen­leverancier en vervolgens gaan veel speeches en tegenspeeches ook over dit thema. De meeste afgevaardigden ontkennen dat dit hun ware rol is, totdat de voorzitter van Absens Carens, onze Zwolse zusjes, het woord krijgt. Ze ziet een kans voor open goal en biedt zichzelf en haar volledige vereniging aan.

Enige tijd later is er een Algemene Vergadering en op een ludiek moment wordt er een motie ingediend om dan maar een vrouw te bestellen bij Absens Carens. Overigens is het deze motie waar de bekende David-Dubbink-eis vandaan komt. Aldus geschiedt en een AV later leest meneer de abactis een fantastische brief voor met deze bestelling.
Op een dies drie jaar later speecht amice David Dubbink tegen Absens Carens met enkel de vraag waar de vrouw blijft die hij besteld heeft. Het antwoord moet AC ons schuldig blijven.

NSE en Vaandel
Het Vaandel beleeft dit jaar ook de nodige avonturen. Kort na de jaarwisseling wordt het vaandel gebrast door de Navigators Enschede. De VGST’ers die in de Kelderder een film keken besloten snel de bakfiets van NSE te brassen. Hoewel een bakfiets absoluut niet in verhouding staat tot een vaandel krijgt het NSE-bestuur het Spaans benauwd en ontkennen ze alle verantwoordelijkheid voor de eigen leden. Senaat Heres zet ze voor het blok door te dreigen de ChOOSE-vergadering te blokkeren. Na veel te lang praten en argumenteren, een verwarde ChOOSE-voorzitter, een bange IFES-stafwerker en bijna huilende RSK’ers omdat ze naar bed willen, willigt NSE netjes alle eisen van de VGST in.

PaCo en Vaandel
Het PaasCongres wordt dit jaar inhoudelijk georganiseerd door de VGST en huishoudelijk door de GSVA. Het PaasCongres is uiteraard inhoudelijk een groot succes: het thema “Web 2.0, de invloed van de moderne media” is een technische vereniging als de VGST natuurlijk op het lijf geschreven. Het PaasCongres zal echter uitmonden in een behoorlijke rel die nooit echt naar tevredenheid is opgelost.

De VGSR heeft de merkwaardige traditie om vaandels en andere attributen van andere verenigingen te jatten tijdens het congres. Uiteraard is dit een grove schending van de gastvrijheid, maar het is vooral gênant dat de VGSR niets moet hebben van acties buiten het novitiaat en tegelijkertijd toch acties uithaalt. Dat andere verenigingen de beledigende strooptochten maar gedwee over zich heen laten komen is niet het probleem van de VGST, maar dit jaar was de VGST als organiserende vereniging het doelwit. Nu is het zo dat de VGSR aan het eind van het PaCo meestal in een soort triomfantelijke optocht de attributen teruggeeft aan de verenigingen alsof ze het uit genade doen, maar het VGST-vaandel was zo mooi dat ze het graag wilden houden en het ging mee naar Rotterdam. Dit kan de VGST natuurlijk niet toestaan!

De senaat neemt onmiddellijk contact op met de VGSR met de eenvoudige mededeling dat de VGST ervan uitgaat dat de VGSR voortaan buiten het novitiaat geramd mag worden. Een nerveuze stem stamelt dat ze dat liever niet willen. Meneer de praeses zegt dat ze dat eerder hadden moeten bedenken, maar dat het voor deze keer voldoende is als ze het goedmaken door met excuses het Vaandel eervol terug te brengen. De VGSR laat een dag erna weten dat de VGST het Vaandel zelf mag komen ophalen en een borrel mag komen drinken. Uiteraard wordt hier niet op ingegaan. Tot verbijstering van heel amicaal Nederland besluit de VGSR dan maar om het Vaandel geheel schaamteloos onpersoonlijk per post naar de VGST te sturen.

Als tegenactie ontvoert de VGST twee senatoren uit Rotterdam in de hoop dat de VGSR naar Enschede komt om het geheel met een amicale borrel af te kunnen sluiten. Hoewel dit een inkoppertje voor Rotterdam is om er makkelijk van af te komen, reageert de VGSR enkel met een huilerige brief waarin ze min of meer de banden bevriezen. Het zal nog lang duren voordat de banden tussen VGSR en VGST weer hersteld zijn.

KS-strijd
Na een KS-strijd waarin amice Diederik Bos met KSDAP nog eventjes het ramrecord verbreekt door 10 kasten in één nacht te rammen, worden tot 28 e senaat der VGST verkozen de amici Dubbink sr., Bos, Kesteloo en Pierik.

Novitiaat ’10 - Matriarchaat
Het novitiaat 2010 breekt aan. Sinds 2003 is geen jaargroep met zoveel foeten begonnen: het unieke aantal van 9 mannen en 12 vrouwen wordt gesmeed tot Jaargroep 2010. Door de flexibele NovCie wordt tijdens het novitiaat het begrip ‘een Wappertje doen’ (op willekeurige momenten flauwvallen) geïntroduceerd en dit wordt door de foeten gedemonstreerd. Onze amicalen laten het tijdens dit jaar collectief afweten. Jaargroep 2009 bezorgt de foeten nog enige ervaring op het gebied van ramacties incasseren door het FCC om te toveren in een indianenkamp. Als tegenactie ontvoeren de foeten amice Middag sr., maar die zag al binnen een paar uur besluiteloosheid van de ontvoerders zijn kans om te ontglippen.

Het lijkt wel het jaar van de kampen te zijn als de VGST zelf een bezoek brengt aan de theologen van FQI. Voorbereid op een knokpartij reizen 6 busjes en een senaat f.t.-auto (R.I.P.) af naar Kampen met een zouthuisje in de laadklep. Huizen aan de Voorstraat en de De la Sablonièrekade worden bezet na een handgemeen, waarbij de Kampenaren dreigden kokend water over de rammers heen te gooien. Ook aan de Buiten Nieuwstraat komt men binnen, alhoewel voor elke meter vloer en elke traptrede gevochten moet worden. Na de FQI’ers naar buiten gewerkt te hebben, wordt het zouthuisje naar binnen gewerkt. Voor het zover is, wordt deze door de Kampers in elkaar getrapt, zodat aan de zojuist gearriveerde politie alleen nog kan worden uitgelegd: ‘Tja, dat zou ’t huisje worden!’ Tijdens de borrel kon er eindelijk een koude in plaats van een harde klets uitgedeeld worden.

Na het novitiaat bedenkt de jaargroep een lidmaatschapsaanvraag die resulteert in een nachtmerrie voor meneer de abactis, die tot een jaar na dato gebeld wordt door mensen die zijn sleutel gevonden denken te hebben. Ook de huismeester van het abactiaat heeft een aantal slapeloze nachten door een op straat geschilderde lidmaatschapsaanvraag.


Senaat Dubbink 2010-2011

Met een gemiddeld aantal verenigingsjaren van 3,75 jaar per senator begint Senaat Dubbink als oudste senaat ooit aan zijn senaatsjaar. Voor senaatsdrank is dit jaar is de keus gevallen op de Château Montifaud VSOP cognac. Senaat Dubbink heeft als spreuk ‘Vide audi ut ascendamus’, wat iets zegt over ‘zien’ en ‘iets met een Audi’. Aan het eind van dit jaar zou dit nog een dubbele betekenis krijgen betreffende de auto van Senaat Dubbink: de Audi 100 R.I.P.

Amice Dubbink regeerde met ijzeren hand op de Algemene Vergaderingen, het beleid en de scherpe pen waren in handen van amice Bos, de financiën waren voor amice Kesteloo, misschien wel de beste fiscus van Nederland, en, hoe typerend, als laatste: amice Pierik, de sociale, innemende assessor.

Op de jaarvergadering die tijdens de senaatswissel nog in rook gehuld wordt, neemt amice Kant sr., de nestor, afscheid van de vereniging. Omdat de vereniging een jaar eerder had besloten dat hij erelid zou worden, is hij dan ook geïnstalleerd als erelid van de VGST.

Amicaal weekend
Dit jaar organiseerde de VGST een amicaal weekend met de VGSEi uit Eindhoven en VeGETiSt uit Tilburg. Zij kwamen op bezoek voor sportiviteit, creativiteit, amicaliteit en gezelligheid. Reden tot feest dus. Op zaterdag was er een scrapheap challenge georganiseerd, waarbij vier teams aan apparaten werkten waarmee mechanisch bier kon worden geplopt. Hierbij werd het gebruik van stofzuigermotoren niet geschuwd. Op zondagavond, tijdens de kleinkunstavond, werd een van deze machines op het podium in de kerkzaal van Enschede-West gedemonstreerd. Met succes werden in recordtijd 10 biertjes geopend naast de preekstoel. Het was een geslaagd amicaal weekend.

De VGST ging later in het jaar naar Kampen op uitnodiging van FQI. Het was een mooi weekend met als thema de riddertijd. Het weekend begon met een wedstrijd waarbij telkens een amice of amica op de rug van een andere amice of amica klom en elk paar een ander paar op de grond moest werpen. Amici Maan en De Haan waren in staat om iedere opponent met slag en stoot neer te krijgen. De rest van het weekend bestond onder andere uit een geslaagde speurtocht door Kampen, waarbij midden in de stad zo luid gebrald werd dat enkele VGST-reünisten uit de winkel kwamen om eens uit te zoeken waarom in Kampen een verenigingslied uit Twente ten gehore werd gebracht.

Actie bij NSE
Slechts een paar meter van de sociëteit van de VGST bevindt zich de sociëteit van de Navigators Studentenvereniging Enschede. Een bijzonder volkje, dat naast veel evangelisatie soms ook een woord over studentikositeit opvangt. Dat woord blijft dan hangen, schiet wortel, en zo ontstaan de brassende NSE'er. Brassende NSE'ers zijn een volk dat natuurlijk geen verstand heeft van de juiste mores, en daarom onberekenbaar is.

Dit type NSE'ers bevindt zich tegenwoordig zelfs in de hoogste regionen van die vereniging. Zo kon het gebeuren dat op 11 oktober tijdens de constitutieborrel van Senaat Dubbink één van de aanwezige gastenboeken van de VGST ontvreemd werd. Enige tijd later werd door NSE duidelijk gemaakt dat dit normaal vredelievende volkje verantwoordelijk was voor deze vorm van diefstal van de gastheer. Nog altijd in de veronderstelling zo een brasactie te hebben uitgevoerd, begon men eisen te stellen.

Op een studentikoze wijze moest mores geleerd worden aan NSE en het gastenboek terug in bezit gekregen worden, zonder op de onzinnige eisen in te gaan. Met het idee om de bar over te nemen, werd het ultieme middel gevonden om zowel een mooie actie neer te zetten als met veel mensen een goede naborrel te hebben. Zo gezegd zo gedaan. Binnen een halve week werden 45 VGST'ers enthousiast gemaakt voor het plan. Zij verzamelden zich op Oost-Timor voor een briefing, waarbij een ram-, een scrum- en een ontvoerteam werd samengesteld (deze laatste zou iemand van het bestuur ontvoeren voor een nog sterkere onderhandelingspositie). Omstreeks 22:56 uur werd de Oude Markt bereikt, alwaar de fietsen werden geparkeerd en de teams op volgorde gezet werden.

Op deze organisatie had NSE geen antwoord. Voor men goed en wel door had wat er gebeurde waren er zo'n 15 VGST'ers het pand binnengedrongen, was de commissaris externe betrekkingen (Delano Keuter) ontvoerd en stonden er nog 25 VGST'ers achter het eerste team om ondersteuning te bieden. Na van de eerste schok bekomen te zijn wist een gedeelte van de ongeveer 70 aanwezige NSE'ers nog een tijd lang de definitieve overname van de bar tegen te houden, maar uiteindelijk moest men zich gewonnen geven en kon de VGST de tap openen en het verenigingslied inzetten. De ontvoerde commissaris extern bevond zich inmiddels in Duitsland.

Vanuit deze machtspositie begonnen de onderhandelingen, waarbij het nieuwe NSE-bestuur al gauw inzag nu gedwongen te zijn het gastenboek terug te geven. Hierna kon de ontvoeringsauto terugkeren, de bar terug overgedragen worden en kon er worden geborreld. De broederlijke banden werden onder het genot van een biertje bevestigd en er kon nagepraat worden. Zoals de voorzitter van NSE terecht constateerde, was het verreweg de best bezochte broederborrel ooit.

Derde lustrum dispuut Cauvin
Dit jaar viert Cauvin haar derde lustrum. In dat kader organiseert het dispuut een wijnproefavond in een hiervoor sfeervol aangeklede Kelderder. Een echtpaar wijnkenners kwam de VGST'ers uitleggen hoe keuren, walsen, ruiken en proeven nu echt moet en wat het verschil is tussen de verschillende wijnen. Al met al een hele interessante avond die zeker richting het einde zeer gezellig begon te worden.

Jaarthema
Het jaarthema dit jaar was Beschaving. Zo sprak de heer Lendering over de oosterse wortels van de westerse cultuur. Hij stelde dat het traditionele beeld dat onze cultuur in Griekenland is ontstaan en in de renaissance helemaal is opgebloeid, onvolledig is. In onze cultuur zijn juist veel Arabische en Babylonische invloeden zichtbaar. Het ontstaan van het concept van de universiteit is bijvoorbeeld iets wat overgenomen is uit de islamitische cultuur. Ook de scheiding van kerk en staat is volgens hem ontstaan onder invloed van het nabije oosten.

De tweede jaarthemalezing ging over identiteit. Zijn Nederlanders Nederlander omdat zij nu eenmaal zo geboren zijn, of is iemand een Nederlander die daar bewust voor kiest? Professor Jonker gaf een andere visie: volgens hem zijn gemeenschappen niet coherent afgebakend, maar maakbaar en voorlopig.

Ten slotte was er ook een lezing aan het einde van het jaar, waar professor Van Egmond de VGST wijzer maakte over de verschillende crises. De financiële crisis was volgens hem pas het begin van wat er komen gaat. Als verklaring hiervoor had hij een heel uitgebreid, moeilijk te volgen verhaal over een cirkel met verschillende vlakken en polen, waarbij het materiële tegenover het geestelijke stond en het diverse tegenover het uniforme. Deze cirkel is een kader om de loop van de geschiedenis in te delen: deze beweegt namelijk telkens tussen deze polen. Veel wijzer werd men er niet van, behalve dat professor Van Egmond nog een leuke anekdote wist te vertellen met een verklaring dat Enschede meerdere malen is afgebrand omdat er geen kerk was gebouwd op de kruising van de leilijnen.

Februariweekend
Omdat de senaat geen commissie meer installeert om het februariweekend te organiseren, wierp De Bunker zich op als organisator. Ruim zestig man, inclusief reünisten, bevolkten de kampeerboerderij Heesink in Nutter. Traditionele bezigheden van het februariweekend vonden plaats, zoals Risk spelen met amice Heerssema en Mario Tennis met amice Hildering. De Bunker had zelfs een februaribundel uitgebracht met belangrijk voorstudiemateriaal. Tot diep in de nacht genieten VGST'ers van de gezelligheid terwijl bier en frisdrank gedronken worden uit grote pullen die speciaal ontworpen waren voor het februariweekend en aan alle VGST'ers aangeboden werden.

Dies Natalis
Als voorbereiding op de dies natalis organiseert de DiesCie een stijldanscursus. Midden in de hal van de Horst werden de Engelse wals en de chachacha geoefend.

Op 11 maart 2011 vertrokken VGST'ers en afgevaardigden met hun diespartners naar Bentelo om de 28e Dies Natalis van de VGST te vieren. De dies had het thema ‘Armistizio!’, wapenstilstand, en de tafelpraeses was amice Wieringa. Het was een stijlvolle en gezellige maaltijd. Elke tafel had een naam die de rust benadrukte waarvan iedereen deze avond kon genieten. Het goede eten en de glazen wijn werden afgewisseld met speeches van verschillende zusters en broeders, die vervolgens door VGST’ers kritisch beantwoord werden. Met een stijlvol dessert en het zingen van een slotlied werd de maaltijd na ruim vier uur afgesloten.

Ook het cabaret die avond was fantastisch, met na een liedje van de eerstejaars en een stukje van de senaat een fantastisch stuk cabaret van de Founding Fathers van Boswinkel, die de Nieuwe Boswinkelvertaling presenteerden. Het cabaret werd afgesloten met veel dankwoorden en applaus, wat aangaf hoe fantastisch de avond tot dan toe al was geweest.

De afterparty was ook een groot succes dankzij de stijldanscursus. Meneer de praeses zette zoals ‘t heurt in met de eerste dans en velen volgden hem succesvol. Kortom, het was weer een schitterende Dies Natalis.

Congres
Op zaterdag 19 maart werd het traditionele VGST-congres gehouden. VGST’ers en hun ouders kwamen hier vol enthousiasme op af om zich op hun vrije zaterdag intellectueel te laven aan de lezingen en workshops, of om te kijken wat hun kind nu eigenlijk uitvoert in Enschede.

Het congres begon om een uur of 10 met de opening van meneer de praeses. De eerste spreker, Ewout Klei, vertelde over zijn promotieonderzoek over de geschiedenis van het GPV. De tweede lezing werd gegeven door Cors Visser, directeur van ForumC. Hij sprak over de rol van christenen en christelijke organisaties en hun toekomst in deze maatschappij.

Banden met Rotterdam
Er waren problemen met de VGSR vanwege het vaandelincident een jaar eerder. Na vele discussies kwam er toch geen oplossing. Rotterdam wilde niet naar Enschede komen om excuses aan te bieden en met een borrel de zaak af te sluiten en Enschede wilde niet helemaal naar Rotterdam gaan voor een borrel. Uiteindelijk borrelden de Senaten onderling op een neutrale plek en werd besloten dat de VGSR tijdens het Paco aan Twente een ontbijt op bed gaf en dat Twente dan tosti's ging bakken tijdens het feest. En zo geschiedde. Formeel gezien is alles weer koek en ei, al blijft het natuurlijk maar de vraag of de VGSR ooit van zijn fouten leert.

KS-strijd
Zoals elk jaar was er een heftige KS-strijd. Dit jaar werden vele woonkamers veranderd. 081SK pleegde de eerste ramactie: op twaarskast Puindorp werd alles omgedraaid, wc-bril incluis. Lijst29 maakte zich bekend door bij de kasten SlaKiSt (later het Zonnige Zuiden) en de Bahama's de complete inrichting van de woonkamers te verruilen. Vanaf dat moment volgden de acties zich in rap tempo op. BijvanKS betegelde de woonkamer van De Petteflet met 170 stoeptegels. KS WWSWGWMWDNZGDHWDMG! bracht posters voor schele mensen en kwam met het eerste beleidsdocument dat met een 3D-bril diende bekeken te worden. Lijst29 veegde de vloer aan met zand op de Petteflet en WikileaKS beschilderde voor vrijwel elke kast een VGST-stoeptegel. De door am. Van der Veen georganiseerde ramhandleiding voor het Kasteel werd door KS Koffietijd gebruikt om binnen te komen en... koffie te drinken. KS Nirwana verbouwde het toilet van het Kasteel tot een soort tempel.

Senaat Dubbink organiseerde een cursus Visie&Beleid om de KS'en te stimuleren met goede beleidsdocumenten te komen.

Tijdens de vergadering in de Maranathakerk stelden de verschillende kandidaat-senaten zich ludiek voor, om daarna een serieuze rede te houden als afzonderlijke kandidaat-senator. Er werden presentaties gehouden waarin andere kandidaat-senatoren belachelijk werden gemaakt, presentaties met rustgevende subliminale boodschappen die toch duidelijk waarneembaar waren, presentaties met de omstreden Julian Assange en woordgrappen, presentaties met een in delen gesneden replica van het vaandel (naar Rechters 19), presentaties met de VGST als biotoop en een last-minute presentatie van KS Gadaffi. Uiteindelijk koos de AV voor de 'Boswinkelsenaat'.

Disputen
Voor het eerst sinds de instelling van disputen heeft de vereniging er geen meer die officieel erkend wordt. Hoewel het in de geschiedenis van de VGST vaak voor is gekomen dat een dispuut een jaar niet echt liep, leidde dit nooit tot het intrekken van de erkenning door de senaat. De laatste tien jaar waren er ook maar drie: Ethics, Cauvin en Phi. Met Ethics en Cauvin ging het al een jaar niet zo goed en in het seizoen 2010-2011 werd er niet meer vergaderd. Phi vergaderde wel regelmatig, gaf zelfs een lezing en schreef artikelen in het Kleintje VGST maar omdat Phi twee artikelen te weinig schreef, werd ook hun erkenning ingetrokken. Regels zijn regels. De VGST heeft nu dus geen officieel erkende disputen. In praktijk maakt het niets uit: de disputen vergaderen gewoon verder en er zijn plannen om Ethics en Cauvin weer op te starten. Omdat de themagroepverplichting was afgeschaft, heeft het geen enkele consequentie als een dispuut niet erkend wordt. Bovendien is het de laatste jaren eerder zo dat leden het liever houden bij het bestuderen van verschillende onderwerpen in themagroepen, dan dat ze daarnaast ook tijd steken in een dispuut. Het is dus niet zo dat de vereniging minder intellectueel is, maar dat veel leden voor themagroepen kiezen in plaats van disputen.

Novitiaat ’11 – We zijn ten slotte konijnen
Jaargroep 2011, berucht door de ‘konijn-uitspraak’, werd in een week klaargestoomd voor de VGST. Deze NovCie, die herinnerd wordt om het doorbreken van de traditie van de oerlelijke kaki NovCie-broek door het dragen van rode, gezag uitstralende beenbedekking, toverde 15 boefjes om tot 15 volwaardige VGST’ers. Ondertussen zaten de amicalen ook niet stil. Eerst kwam de VGSU langs om van het abactiaat ketens, mappen, een lidbul en een das mee te nemen. Ook werden amice Pierik, de toenmalige assessor, en amice Voorberg meegenomen. Op voorwaarde dat de VGST een keer in Utrecht zou komen borrelen werden de spullen geretourneerd. Ook de VGSD kwam nog even langs. Zij ramden de Petteflet, nadat ze er eerst achter waren gekomen dat op het Lelietheater alleen een reünist aanwezig was. Al snel na de actie kwam een groep VGST’ers langs om een gezellige borrel te beginnen. Dit was voor de Delfterikken niet genoeg: zij organiseerden een barbecue, compleet met vlees, vis, hele kippen, brallen, bier en wakker wordende buren. Tegen de tijd dat de zon opkwam in het oosten vertrokken de Delfterikken weer naar het westen.


Senaat Bijvank 2011-2012

De Boswinkelsenaat, Senaat Bijvank, begon zijn regeringsperiode tijdens de 144e algemene vergadering van de Vereniging van Gereformeerde Studenten in Twente: een bijzondere jaarvergadering waarvan het tweede deel buiten het installatieweekend, op een donderdag, werd gehouden. Met de belezen amice Bijvank aan het roer vloog de uil uit. De andere design-goeroe, amice Lassche sr., mocht de pen roeren. Amice Post was kap’tein van de Zilvervloot en de commissies werden door amice Haitsma geronseld.
Viets
Senaat Bijvank stal ieders hart door op de jaarvergadering de Brammelhoeve binnen te fietsen op een heuse vierpersoonstandem, geschilderd in het bekende rood-blauw en met de naam van de vereniging duidelijk leesbaar op de zijkant. De Viets werd een bekendheid in Enschede, mede door de foto die in verschillende kranten (waaronder het Nederlands Dagblad, het UT-nieuws en Sax Media) stond en is misschien wel de beste promotie-actie ooit. Ook zorgde de Viets voor enkele avonturen zoals dat onderweg naar het PVT in Assen een van de assen kapot ging. Een vriendelijke Tukker wilde de as wel lassen.

Overal waar hij kwam trok hij de aandacht, zo ook bij de laatste twee etappes van de Batavierenrace en bij de uitreiking van het eredoctoraat van de UT aan de MythBusters.

AC
Senaat Bijvank was nog geen week geïnstalleerd toen meneer de abactis boodschappen ging doen maar niet meer terugkwam: hij was ontvoerd door een stelletje sjaars uit Zwolle. De VGST zou de VGST niet zijn als er niet 35 man jasje-dasje naar Zwolle togen. Ook van andere verenigingen waren mensen ontvoerd, maar die kwamen ze niet of met een enkeling ophalen. Tijdens de gezellige borrel bewees de VGST weer eens haar superioriteit en kon meneer de abactis veilig mee naar Enschede.

Amicale weekenden
Delft werd met een bezoek vereerd: voornamelijk jongerejaars gingen op naar Delft voor een mannenweekend met de technische zusters. Het weekend en de bezoekers stonden bol van de borrels en het vele eten. De inwoners van de oude stad werden opgevrolijkt door het brallen van de verenigingsliederen vanaf de Nieuwe Kerk. Straten verderop begon men mee te klappen, het Wilhelmus werd door de inwoners meegezongen, maar het lied de ‘Grefo’s van niveau’ viel iets minder goed.

Nijmegen kwam op bezoek in het schone Twente. Ze werden goed vermaakt door onze leden onder leiding van een prima commissie. Tijdens de Scrapheap Challenge werd een rolstoel met een stofzuiger omgebouwd tot een heuse vlammenwerper. Verder bloeiden er mooie contacten op, maar of het ooit weer zo wordt als vroeger...

Vrijdagavondfeesten
Senaat Bijvank wilde vrijdagavondfeesten stimuleren en gaf een gratis kratje op elk vrijdagavondfeest om 00:29 uur. Er werd eveneens een zwarte lijst bijgehouden van amicae amicique die de belofte een feest te geven niet nakwamen.

State of the Union
Voor het eerst gehouden in 2010 was de tweede editie van de State of the Union wederom een groot succes. Een lange avond met afwisselende, cabareteske optredens zorgde voor menig lachsalvo. De aanwezige ouders en reünisten complimenteerden de spelers en daarmee de VGST met haar variëteit aan talent.

Castanova
2012 was het jaar van Castanova, de kast die in zijn korte leven grootse geschiedenis heeft geschreven. Drie onbezonnen sjaars maakten hun grootste fout ooit door deze kast op te richten in Glanerbrug, het dorp nabij de grens met Duitsland. Het huis bleek gebruikt te zijn geweest als wietplantage en de buurtbewoners waren ook niet veel soeps. Uitdagend boden de bewoners een kratje bier aan voor de eerste die hun durfden te rammen. Iedereen liet het uit zijn hoofd behalve drie amici: Grootens, Hindriks en De Haan. Het ging helemaal mis. Ze klommen via het balkon van de buurman die wakker werd en begon te schreeuwen. De drie amici zetten vol adrenaline de aftocht in. Over de Gronausestraat werden ze voorbijgereden door zes politieauto’s, onderweg naar de plaats delict. Alsof dat niet genoeg een waarschuwing was geweest deden de amici er nog een schepje bovenop en ze organiseerden een heus verenigingsbreed ramuitje met reisopties per trein, bus of fiets. Teleurgesteld en verbaasd dat niemand hieraan gehoor gaf vertrokken de amici dit keer met zijn tweeën. Deze actie slaagde wel en de kast werd voorzien van kunstmatige kogelgaten, bloedspetters op de muur en een joint van één meter.

Het hoogtepunt van de kast was zijn eerste en laatste huisfeest: het housewarming- en afbraakfeest. Onder leiding van amice Sjoukes werd niet één, maar twee banken in de fik gestoken op het grasveld tegenover de kast. De hele straat was verlicht en buurtbewoners in verschillende soorten en maten, met of zonder knuppels of bovenkleding, kwamen orde op zaken stellen. Gelukkig bleef iedereen ongedeerd en toen de brandweer arriveerde was het vuur inmiddels gesust. De moraal: sticht geen kast in Glanerbrug.

Liftweekend Leipzig
Het traditionele liftweekend ging richting Leipzig, leip zeg! Het werd voor een aantal liftkoppels toch iets minder leip dan verwacht. Vanwege ‘Stau’ op de Deutsche Autobahn bereikten sommigen pas de volgende ochtend, via Berlijn en de trein, de bestemming. De gezelligheid en sfeer leden er niet onder en Leipzig mocht een weekendje genieten van de VGST binnen haar muren.

EEC Györ
De vroegere iTOKO werd gehouden onder de naam EEC, European Evangelism Conference. Dertien VGST’ers en duizenden andere studenten genoten in Györ (Hongarije) van lezingen en liederen. Het was de lange reis zeker waard en op deze conferentie werd op grotere schaal ervaren wat de zinsnede ‘elkaar helpen een christelijke inhoud aan het studentenleven te geven’ inhoudt.

Novitiaat ’12 – De campingactie
Dertien foeten, vijf NovCie-leden en drie mentoren; dat waren de ingrediënten voor opnieuw een week novitiaat. Het bekende klaarstomen kon beginnen en de VGST werd opgewarmd voor een prachtig jaar vereniging-zijn.

Na dit prachtige novitiaat organiseerde de SoRamCo een wel heel speciaal ramuitje: de camping-actie. Een aantal amicae amicique kampeerden in de buurt van Delft. Van daaruit werden er op de eerste nacht acties uitgevoerd in Leiden, Utrecht en Den Haag. Tijdens de eerste nacht werd een vaandel en enkele andere brasobjecten van Ars Vivendi meegenomen. Het binnendringen van dit huis, waarover vooraf uitleg gegeven moest worden aan de politie die langsreed, was makkelijker dan eruit komen: dit gebeurde via een piepend slaapkamerraam op een halve meter van een slapende amice. Op het moment dat hij wakker werd doken amice De Haan en amice Bollemaat net het raam uit en zetten het op een lopen naar de auto. Na een korte dwaaltocht door Den Haag werd de camping rond zeven uur ‘s ochtends weer bereikt.

De tweede nacht was Delft aan de beurt. Hierbij werd de kampeerploeg geholpen door de rest van de vereniging. Voor de actie waren twee lieve katjes meegenomen vanuit Enschede, helaas waren deze tijdens onze eerste strooptocht ontsnapt. Gelukkig liep er een studentikoze zwerfkat op de camping die wel aan onze grap wilde meewerken. Zij werd gebruikt als leeuw bij Daniël in de leeuwenkuil. In de kast van de VGSD waar de actie werd neergezet had zij uitzicht op de net gemetselde put van Jozef, gouden appels op een zilveren schaal, een rood koord, de ark van Noach, een kruik en fakkel en de jakobsladder. Ze mocht helaas niet mee naar de naborrel op de boot.

De volgende dag vertrokken de kampeerders weer naar Enschede, nadat de sleutel van de auto, die de vorige nacht was kwijtgeraakt, was teruggevonden.

Lidmaatschapsaanvraag
De lidmaatschapsaanvraag werd dit jaar hard en professioneel aangepakt: de abactis amice Lassche sr. en amice Lassche jr. werden midden in de nacht ontvoerd naar de duistere maïsvelden van onze oosterburen. Ondertussen werd de Petteflet, op niet kinderachtige wijze, omgebouwd tot kinderboerderij, compleet met 20 kilo stro, 100 eieren, 7 kippen en een haan. Het stro en de eieren waren dood, de rest niet. De beide Lassches hadden wonder boven wonder bereik in de pikdonkere nacht. Amice Meints werd gebeld en hij was zo vriendelijk om beide amici op te halen en weer veilig thuis te brengen. Daar aangekomen probeerde men te slapen; de haan was echter niet ingesteld op studententijden en hield een luide speech in de woonkamer. Na deze te hebben opgesloten in de Kelderder kon de slaap worden hervat. De volgende dag werd een kinderboerderij blij gemaakt met een aantal nieuwe bewoners. De ontvoerders waren na hun geslaagde ontvoeringsactie iets minder fortuinlijk geweest: de volgende dag bleek namelijk dat ze niet alleen de beide Lassches in Duitsland hadden achtergelaten maar ook hun auto, met autopech. Vier uur nadat meneer de abactis en zijn neef weer thuis waren, kwamen zij ook weer in Enschede aan. Maar ach, dat helpt alleen maar mee om er een mooi verhaal van te maken. In de tussentijd ontvoerde de jaargroep ook twee bewoners van het Kraaiennest, amici Hindriks en Grootens, naar Barneveld en liet ze daar in een kippenpak achter. Mede door deze acties werd jaargroep 2012 met open armen in de vereniging onthaald.


Studiedruktoename >

X